Elke dag een korte column met reflectie op het nieuws, de actualiteit, opvallende gebeurtenissen of publicaties.
Meestal mild en poëtisch, soms bijtend cynisch. Volg Dagtaak via Twitter.
De meest gelezen columns van het afgelopen kwartaal vindt u hier.
Dagtaak is Blogger des Vaderlands, benoemd op 6 maart 2015 tijdens de finale van het Blogbal. In 2014 Publieksprijs van de Blogparel en 2e bij de vakjury.
Deze site wordt officieel geïndexeerd door de Koninklijke Bibliotheek "De geschiedenis van vandaag wordt vooral online geschreven. Daarom archiveert de KB sinds 2007 de belangrijkste websites van Nederland. Zo voorkomen we dat de onderzoekers van de toekomst te maken krijgen met een digitaal gat in ons geheugen."
De gehele wereld heeft het gezien. Is het niet rechtstreeks dan wel in herhaling. Toch vandaag dit filmpje op Dagtaak. Waarom? Opdat we dit niet zullen vergeten!
Mevrouw Dagtaak wandelt graag. Met de hond. Ook als ze soms minder graag wandelt, dan wandelt ze toch. Omwille van de hond. Honden moeten lopen. En de hond die wij hebben helemaal. Het liefst op de hei, in een bos of in een park. De hei en het bos vergen een autorit, dus meestal kiest ze voor een park. Dichtbij is er een.
"Ik ben besmeurd en bespuugd." Aan het woord is Edwin de Roy van Zuydewijn. En hij krijgt gelijk. Hij is inderdaad besmeurd en bespuugd. Door Prins Bernhard. En dat is niet netjes van de Prins. Prinsen en Koningen mogen veel, dat weten we onder andere uit biografieën, al verschijnen die vaak tientallen jaren en soms nog veel later, maar spugen en besmeuren, nee dat gaat alle perken te buiten.
U wordt bespied. En dat is niet voor niets. U bent een potentiële terrorist. Een landverrader. Een gevaarlijke gek of een fraudeur. U ontduikt belasting of u kent iemand die niet het beste met het land voor heeft. Plasterk waakt over ons en beschermt ons tegen u. En dat is terecht.
Als ik 's nachts niet kan slapen dan ga ik tellen. Geen schaapjes, want dat is en kinderachtig en het helpt niet. Ik tel bijvoorbeeld mijn vriendjes en vriendinnetjes van nu en vroeger, ik tel mijn platenverzameling, ik tel de huizen waarin ik heb gewoond (veel), ik tel boeken die ik heb gelezen, ik tel mijn familie (beginnend bij de eerste graad, plus aanhang en eventuele kinderen tot de zoveelste graad tot ik in slaap val). Gisteren ben ik begonnen met een nieuwe telling.
Vanaf zondagavond 1 december mag hij weer: Redmond O'Hanlon. De VPRO heeft er zelfs een speciale trailer voor laten maken en de Volkskrant besteedt er een dubbelpagina aan (met een prachtige foto overigens). 

