Elke dag een korte column met reflectie op het nieuws, de actualiteit, opvallende gebeurtenissen of publicaties. 
Meestal mild en poëtisch, soms bijtend cynisch. Volg Dagtaak via Twitter.
 
 
De meest gelezen columns van het afgelopen kwartaal vindt u hier.
Dagtaak is Blogger des Vaderlands, benoemd op 6 maart 2015 tijdens de finale van het Blogbal. In 2014 Publieksprijs van de Blogparel en 2e bij de vakjury. 
Deze site wordt officieel geïndexeerd door de Koninklijke Bibliotheek "De geschiedenis van vandaag wordt vooral online geschreven. Daarom archiveert de KB sinds 2007 de belangrijkste websites van Nederland. Zo voorkomen we dat de onderzoekers van de toekomst te maken krijgen met een digitaal gat in ons geheugen."
 Buma ontneemt stemrecht aan de oude muzikanten. Hoe oud-gediender hoe schadelijker, lijkt het Parool in de Telegraaf vandaag. Ze spelen valse noten en houden de vooruitgang tegen. Buma stelt het nog scherper: de oud-muzikanten zorgen ervoor dat de invloed en uitstraling van Buma met de dag lijkt te slinken. Het best zouden de oud-spelers van weleer monddood gemaakt moeten worden.
Buma ontneemt stemrecht aan de oude muzikanten. Hoe oud-gediender hoe schadelijker, lijkt het Parool in de Telegraaf vandaag. Ze spelen valse noten en houden de vooruitgang tegen. Buma stelt het nog scherper: de oud-muzikanten zorgen ervoor dat de invloed en uitstraling van Buma met de dag lijkt te slinken. Het best zouden de oud-spelers van weleer monddood gemaakt moeten worden.  Ergens in Nederland loopt (vermoedelijk) een man met onder zijn arm een krant van eergisteren. Hij heeft een leesbril op waarvan de sterkte aan het linkeroog zwaar afwijkt van die aan de rechterkant. Waarschijnlijk kan hij er slecht mee lezen. Het is overduidelijk niet zijn bril.
Ergens in Nederland loopt (vermoedelijk) een man met onder zijn arm een krant van eergisteren. Hij heeft een leesbril op waarvan de sterkte aan het linkeroog zwaar afwijkt van die aan de rechterkant. Waarschijnlijk kan hij er slecht mee lezen. Het is overduidelijk niet zijn bril. Het moment lijkt steeds dichterbij te komen dat Mauro inderdaad uitgezet gaat worden. Mauro is een achttienjarige jongen uit Angola die op 10-jarige leeftijd in zijn eentje met het het vliegtuig naar Nederland is gekomen en sinds die tijd in pleeggezin woont. Hij is nu achttien. Vrienden, kennissen en nieuwe familie in Nederland. Contact met zijn familie in Angola is er niet. Mauro is een Nederlandse jongen geworden, die Nederlands praat met een aangeleerd Limburgs accent. Meer ingeburgerd kan bijna niet.
Het moment lijkt steeds dichterbij te komen dat Mauro inderdaad uitgezet gaat worden. Mauro is een achttienjarige jongen uit Angola die op 10-jarige leeftijd in zijn eentje met het het vliegtuig naar Nederland is gekomen en sinds die tijd in pleeggezin woont. Hij is nu achttien. Vrienden, kennissen en nieuwe familie in Nederland. Contact met zijn familie in Angola is er niet. Mauro is een Nederlandse jongen geworden, die Nederlands praat met een aangeleerd Limburgs accent. Meer ingeburgerd kan bijna niet. Gisteren las ik via een aankondiging op nieuwsweek.org de volgende tekst die via een NOS-feed tot hen was gekomen:
Gisteren las ik via een aankondiging op nieuwsweek.org de volgende tekst die via een NOS-feed tot hen was gekomen:  Panama, 15 oktober 2011, paar minuten voor middernacht Nederlandse tijd, regen, een uur later regen, twee uur later regen. Een voor een vallen we in slaap voor de televisie. Op het scherm: het grote honkbalstadion in Panama-city waar een legendarische finale gespeeld gaat worden: Nederland-Cuba. Tussen de oogleden door zie ik jongens en meisjes aan de rand van een groot zeil staan. "Wimbledon", denk ik, dit kan nog uren duren. Ik val in slaap.
Panama, 15 oktober 2011, paar minuten voor middernacht Nederlandse tijd, regen, een uur later regen, twee uur later regen. Een voor een vallen we in slaap voor de televisie. Op het scherm: het grote honkbalstadion in Panama-city waar een legendarische finale gespeeld gaat worden: Nederland-Cuba. Tussen de oogleden door zie ik jongens en meisjes aan de rand van een groot zeil staan. "Wimbledon", denk ik, dit kan nog uren duren. Ik val in slaap.

