't Vreet aan me. De Dagtaak is niet meer de Dagtaak die het was. Het ritme is zoek; waar jarenlang dagelijks een nieuwe column verscheen, is het nu leeg. Kil, doods of in elk geval ongeschreven gebleven; alsof er niets meer te melden was. Het tegendeel is waar. De wereld om me heen is veranderd en mijn eigen leven is veranderd. Ongelimiteerde werk- en schrijfdrang heeft gedwongen plaats moeten maken voor planmatig werken, gematigdheid, controle, en als je de artsen moet geloven: voor een beheerste levenswijze vrij van stress.
Mijn hart is aangedaan. Fysiek en emotioneel. Emotioneel door de wereld om me heen, fysiek door de soms op hol geslagen rikketik die in het begin dagelijks, later wekelijks en nu meerdere keren per maand wordt gecontroleerd en gemeten. "Uw hart werkt weer naar behoren," zo wordt me met een blik van genoegzaamheid en geleerdheid verkondigd, "maar uw geest moet dat nog aanvaarden." Het nummer 112 staat in mijn favorieten, slechts mondjesmaat gebruik ik het. Maar toch. Zesenvijftig jaar heb ik het nooit gebruikt en de laatste maanden diverse malen. Een keer net op tijd en daarna nog enkele malen vanwege de angst, de schrik en de pijn die voelde als de ene keer dat ik net op tijd was. "U moet uw lichaam weer leren vertrouwen, wellicht ademhalingsoefeningen? Meer sporten? Ontspanning? Lifestylecoaching? Rookt u? Drinkt u? Kunt u "nee" zeggen? Balans privé/werk? Familiekwaal? Maatschappelijke ontevredenheid?"
Dotteren hoefde net niet, ook geen stents, wel een hartkatheterisatie waarvan ik nog steeds niet weet of ik het goed schrijf. "Op het randje meneer, we raden u het revalidatieprogramma aan. In elk geval iets meer dan een handjevol pillen per dag en voor u het weet bent u weer boven "Jan". Dat de depressie die daarop volgde meer het gevolg was van de pillen dan van de kwaal merkte ik later pas.
Ondertussen warmde het klimaat, jokten de politici verder, zeiden zogenaamde populisten soms rakere dingen dan de lui die zich van het volk afkeerden maar gingen evengoed de mist in als het erom ging en maakten zich verdacht rond boreale uitlatingen.
Ondertussen werd Brusselmans van nationale pias een nationale held en hebben we ons vergaapt aan een identiteitsfestival waarin de LBHTI gemeenschap wedijverde over wie uit de meeste kasten is gekomen tijdens een van de meest gênante uitvoeringen van het Europese songfestival aller tijden, waarbij Nederland ondanks fraude van Wit-Rusland en een handjevol andere dubieuze natiestaten toch als winnaar uit de bus is gekomen.
Over dat alles heb ik niks geschreven, wel nagedacht. Niks verkondigd, wel gepiekerd.
Ik heb wellicht mijn oren te veel laten hangen naar de wijsheid van de heren medici die mij tot kalmte maanden. De tijd zal het leren. Niets zeggen of schrijven leidt ook tot hartzeer.
Reacties:
Caroline Nelissen schreef op Donderdag 11 juli:
Hallo Ton, ik heb jouw Dagtaken oprecht gemist. Nu ik de oorzaak weet ben ik weer onder de indruk. Ik wens je het juiste levensritme toe. X
Denkbeeldhouwer schreef op Dinsdag 28 mei:
Gij Icarus, heeft uw bevlogenheid u parten gespeeld? Van dagtaak naar weektaak dan maar op dokters voorschrift. Wel blijven vliegen confrere
hein-anton van der heijden schreef op Dinsdag 28 mei:
Recht uit het hart, dus dat moet goed komen!
Yolande Belghazi Timman schreef op Dinsdag 28 mei:
Een mooie en aangrijpende Dagtaak, Ton. Het is denk ik een hele toer om op een andere manier dan eerst weer even veel vuur en plezier in alles te krijgen maar gaat lukken. Deze Dagtaak ligt er in ieder geval al weer.
Piter de Vries schreef op Dinsdag 28 mei:
Veel sterkte gewenst.
Helge Bonset schreef op Dinsdag 28 mei:
Ik leef met je mee Ton. Het moet heel frustrerend voor je zijn om al je goede ideeën niet allemaal (tegelijk) uit te kunnen voeren. Maar je komt vast wel weer tot een nieuw evenwicht, en nieuwe kracht. Het allerbeste!
Maarten Brandt schreef op Dinsdag 28 mei:
Een mooi en zeer invoelbaar verhaal, Ton. Ik hoop dat het leven voor jou snel weer plezierig wordt. Loslaten en ontspannen leren zijn, dat is een heel proces; ik weet daar inmiddels ook het nodige van. Gelukkig wordt het binnenkort mooi weer en ook dat helpt! Alle goeds
peter schreef op Dinsdag 28 mei:
Come back?
De reactiemogelijkheden zijn gesloten.