Elke dag een korte column met reflectie op het nieuws, de actualiteit, opvallende gebeurtenissen of publicaties.
Meestal mild en poëtisch, soms bijtend cynisch. Volg Dagtaak via Twitter.
De meest gelezen columns van het afgelopen kwartaal vindt u hier.
Dagtaak is Blogger des Vaderlands, benoemd op 6 maart 2015 tijdens de finale van het Blogbal. In 2014 Publieksprijs van de Blogparel en 2e bij de vakjury.
Deze site wordt officieel geïndexeerd door de Koninklijke Bibliotheek "De geschiedenis van vandaag wordt vooral online geschreven. Daarom archiveert de KB sinds 2007 de belangrijkste websites van Nederland. Zo voorkomen we dat de onderzoekers van de toekomst te maken krijgen met een digitaal gat in ons geheugen."
Waar we nu onze mailbox bijwerken, een posting op facebook of twitter doen, een "what's apje" plaatsen, of gewoon even snel een telefoontje plegen, daar keken we "vroeger"onze ogen uit. De muren van urinoirs, openbare gebaren, steegjes achter kerkgebouwen; het rook er niet alleen smerig, maar ook de muren waren besmeurd met vege teksten en plaatjes. We hadden de tijd om te lezen, veel meer viel er op de toiletten en plasplaatsen niet te doen. Het was nog ver voor de giftige graffiti, dus weggehaald door ijverige taakstraffers werd het niet. Tussen de telefoonnummers van mannen en vrouwen (die je zeker moest bellen!) en de vieze plaatjes in, hoopte je op de boodschap "Kilroy was here". En vaak werd de hoop bewaarheid. Hij was er geweest! En niet alleen in het (destijds) roemruchte cafe De Fuik, maar ook in Juicy Lucy, in Scheltema, in Onno's Verjaardag en zelfs in de urinoirs van menig voetbalstadion. Kilroy was overal en liet zich niet zien. Hij was een gluurder, een held en een mysterie. Lang ben ik in de overtuiging geweest dat Kilroy met dubbel L was, ik vreesde voor Roy, maar dat bleek niet zo te zijn.
Kilroy was here

