Simonis, Pastoor Ron en de Katholieke Kerk

"En wat ik zeg is waar." Zo luidden de laatste woorden van oud-Kardinaal Simonis in het interview met Brandpunt gisteravond ( https://www.bitly.nl/1679a2) . Stevige woorden. Zeker als ze zo nadrukkelijk worden uitgesproken. Het hele interview lang heb ik getwijfeld. Het zou toch kunnen dat Simonis de waarheid spreekt. Het zou toch kunnen dat hij echt niet op de hoogte was van de liefdesperikelen van pastoor Ron. Een paar maanden geleden had Simonis immers ook al aangegeven : Ich habe es nicht gewusst. Twijfel dus. Maar na zijn woorden "En wat ik zeg is waar" wist ik het zeker. Zacht gezegd: Simonis draait er om heen. Sterker gezegd: hij neemt een flinke loop met de waarheid. Hij wist heel duidelijk, zoals oud pastoor Ron het eerder deze week bij Nieuwsuur al zei, dat Ron sterk gedreven was door zijn affectie ten aanzien van jonge knullen. Hij wist ook dat Ron hiervoor vervolgd was, dat recidive voor de hand lag en dat hij wel degelijk gewaarschuwd was voor de affectieve driften van Ron. Toch liet hij hem lekker zijn gang gaan. Immers: in "die tijd" kon dat toch nog, wat wisten we toen van de schadelijke gevolgen van gretige papenhandjes. "Die tijd", Simonis heeft het over lang geleden, over de jaren '90 van de VORIGE eeuw. Simonis heeft gelijk. Twintig jaar terug is geschiedenis, en alles wat toen gebeurd is moeten we over zwijgen. Vreemd is wel dat juist de religies, en daar kan je de katholieke kerk toch wel onder scharen, een groot historisch besef tonen en zich niet door de waan van de dag laten leiden.