Toen
ik wakker werd en het grote dromenboek wilde pakken greep ik mis. In plaats van
het orakel pakte ik De Uitvreter van Nescio. Een kort verhaal dat honderd jaar
geleden is geschreven. Over Japi, een wonderlijke kerel, die de stad nodig had
om te overleven, maar de vrije ruimte zocht om echt te leven. Een tedere
anarchist die zich niet liet kooien of knechten. Nescio betekent: Ik weet het
niet. Behalve De Uitvreter schreef hij nog een paar korte verhalen en dat was
het.Ik weet het niet. Geen woorden voor een grote Leider. Echte Leiders pretenderen het te weten. En schreeuwen dat van de daken. Met rode, gele, blauwe, groene of bruine boekjes in de hand. Met daarin geen twijfels of overpeinzingen. Ieder kleur boekje kent zijn eigen zwarte schapen. De grootste leider heeft zijn grootste zwarte schaap.
Vandaag zeventig jaar geleden stak Van der Lubbe de Rijksdag in Berlijn in brand. Een in het nauw gedreven trieste man die geen uitweg meer voeldeen een daad wilde stellen. Met hoop op verlossing door het Rode boek stak hij het symbool van het Bruine boek in brand. Het mocht niet baten.
Woensdag twee maart bekent Nederland kleur. Ik heb mijn eigen boekje al gevonden.
De hond ligt op mijn voeten onder het bureau. Ze kijkt me aan: Baas, lijkt ze te zeggen: Dromen zijn bedrog. Ik weet het niet! Nescio.
